Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

Τάξη και… μπάρκο

Ο ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΑΡΜΑΝΤΖΗΣ ΑΝΟΙΞΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ ΤΟΥ 

Δεν το κρύβει, θέλει να προσφέρει, νιώθει την αδικία, την έζησε παιδί, θέλει να προσθέσει το δικό του λιθαράκι στην πολιτική, που προφανώς θεωρεί ως αρχή των πάντων.

ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΠΙΘΥΜΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΤΗΣ ΝΔ

Τάξη και . . . μπάρκο

        Λένε ότι ο άνθρωπος διαμορφώνεται από την παιδική του ηλικία.
        Ο συνομιλητής μου έχει μια <<έμφυτη επισημότητα>> αλλά του μιλάς στον ενικό.
        Απέναντί σου κάθεται ο Σταμάτης Κάρμαντζης αλλά δίπλα σου είναι ο Σταμάτης με το πείσμα του παιδιού που είδε τη ζωή πολύ ψηλά και είπε, <<θα σε φτάσω>> εκεί στην κορυφή.
        Μέχρι τη Βουλή; Γιατί όχι, μέχρι εκεί...
        Όταν ένα παιδί 13 χρόνων αφήνει την Α' Γυμνασίου μπαρκάρει, γιατί η οικογένεια δεν τα βγάζει πέρα, γράφει υπηρεσία 1,5 χρόνου, έρχεται, φοιτά στη Β' Γυμνασίου, μπαρκάρει πάλι 1,5 χρόνο και επιστρέφει για να τελειώσει το σχολείο, αυτό το παιδί μπορεί να φτάσει παντού.
        Και στο τέλος, αν οι τριακόσιες επιλογές μας βασίζονταν σε ανθρώπους με 35 χρόνια ένσημα στην πλάτη, σαφώς τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.